Pan Bóg jest najdowcipniejszą Osobą, jaką znam. Znów mnie to dziś uderzyło, kiedy uświadomiłem sobie, że moje krzyże to w gruncie rzeczy rewersy wszystkiego, co jest mi bardzo dobrze znane.
Żywe serce to serce gotowe na rany
Miłość chrześcijańska bije w sercu. Nie w tym organie, mięśniu-przepompowni, ale w sercu ducha, które jest mieszkaniem Boga żywego. Miłość bije w nim mocno, o ile tylko serce jest żywe.
Pokora, czyli przestaję być niezastąpiony
Pokora znosi mnie samego. Przestaję być najważniejszy i niezastąpiony. Przestaję być – w światowym rozumieniu tego słowa. Wygasają moje zachcianki i mój sposób patrzenia. Te pustki wypełnia Światło.
Poznanie, które nigdy się nie kończy
Siedemnasta niedziela zwykła. Rok C. Litera C jest trzecia w alfabecie, więc to by się zgadzało. Trzeci rok mej podróży wgłąb. Trzeci rok przyjaźni z żywym Bogiem. Tylko jeden błąd, bo niedziela całkiem niezwykła!
Milczenie, czyli otwarcie się na Boga
Zarzekałem się ostatnio, że kolejny wpis może być o milczeniu. Utkwiła mi owa deklaracja w głowie i zacząłem się zastanawiać nad tym tematem. Jak go ugryźć? Czym właściwie jest milczenie?
O jednej przygodzie ze Słowem
Rozważałem pisanie o milczeniu, ale powróciło do mnie wspomnienie rozgrywającej się na przestrzeni kwietnia i maja przygody ze Słowem, a konkretniej z Ewangelią według świętego Mateusza.
Idąc Drogą, wciąż uczę się Drogi
Dwa największe obszary moich wewnętrznych zmagań to milczenie jako zasada funkcjonowania oraz względna stałość miejsca połączona z rezygnacją z licznych aktywności.
