Zarzekałem się ostatnio, że kolejny wpis może być o milczeniu. Utkwiła mi owa deklaracja w głowie i zacząłem się zastanawiać nad tym tematem. Jak go ugryźć? Czym właściwie jest milczenie?
O jednej przygodzie ze Słowem
Rozważałem pisanie o milczeniu, ale powróciło do mnie wspomnienie rozgrywającej się na przestrzeni kwietnia i maja przygody ze Słowem, a konkretniej z Ewangelią według świętego Mateusza.
Idąc Drogą, wciąż uczę się Drogi
Dwa największe obszary moich wewnętrznych zmagań to milczenie jako zasada funkcjonowania oraz względna stałość miejsca połączona z rezygnacją z licznych aktywności.
Bóg, który zabiera nas w Drogę
Niełatwa jest optyka Chrystusowa. Przyjemnie jest przecież rozmawiać z ludźmi szanowanymi. Miło jest spędzać czas pośród tych, których postrzegamy jako wartościowych.
Najświętsze Serce – pełnia Miłosierdzia
Byłem i bywam owcą zagubioną, ale także owcą znalezioną. Doświadczyłem radości powrotu i doznałem na własnej skórze, co znaczy radość Boża z powrotu syna marnotrawnego do rodzinnego domu.
Miłosierny Bóg, który towarzyszy
Chrystus uczy nas miłości. Spojrzenie poprzez Miłość na gęste losy Saraj i Hagar zmienia perspektywę – dokładnie tak, jak zmienia perspektywę spojrzenie na gęste losy napotykanych codziennie osób.
Przyszłość oglądająca się w Słowie
Słowo zawsze odpowiada na nasze pytania. Nie zawsze sobie to uświadamiamy od razu, ale zawsze tak się dzieje – wniosek płynący z własnego doświadczenia, jak i wielu innych, którzy tego doświadczyli.
